Απελευθερώνεται το ανεκτέλεστο όριο στα δημόσια έργα για τις εταιρείες θεραπεύοντας μια στρέβλωση ετών. Το υπουργείο υποδομών και Μεταφορών μέσα από τα άρθρα 30 και 32 λύνει μια διεκδίκηση του τεχνικού κόσμου.

Σχετική ρύθμιση έχει περιληφθεί σε νομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών για την «αναδιάρθρωση σιδηροδρομικού τομέα και ενίσχυση ρυθμιστικών φορέων μεταφορών» που έχει κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή.

Η νέα ρύθμιση αφορά επί της ουσίας τις εταιρίες 6ης και μικρότερης τάξεως και όχι τόσο τις 7ης δηλαδή τους τέσσερις μεγάλους κατασκευαστικού ομίλους, για τους οποίους το όριο του ανεκτέλεστου καθορίζεται μέσω αλγoρίθμου και πρακτικά δεν είχαν πρόβλημα.

Αποτελούσε πάγιο αίτημα της κατασκευαστικής αγοράς ειδικά σε αυτή την περίοδο που υπάρχει δουλειά καθώς με το όριο του ανεκτέλεστου οι τεχνικές εταιρίες αποκλείονταν από πολλούς διαγωνισμούς. Π.χ. μια εταιρία 6ης τάξεως μπορεί να πάρει δημόσια έργα με προϋπολογισμό μέχρι 44 εκατ. ευρώ.

Αν είναι ανάδοχος σε τρία τέτοια έργα και κάποιο από αυτά κολλήσει για λόγους δικαστικούς ή άλλους, εξαιτίας του ορίου στο ανεκτέλεστο (123 εκατ.) δεν μπορούσε να διεκδικήσει 4ο έργο ώστε να αξιοποιήσει το διαθέσιμο δυναμικό της. Τα όρια του ανεκτέλεστου κατ` ουσία είχαν καταργηθεί με τον νόμο 4412/16 όμως το πρόβλημα ήταν υπαρκτό μέσα από άλλες διατάξεις. Μέχρι σήμερα για παράδειγμα οι εταιρείες 6ης μπορούσαν να συμμετέχουν σε διαγωνισμούς μέχρι 44 εκατ. ευρώ και συνολικά το έτος μέχρι τα 132 εκατ. ευρώ. αντίστοιχα οι 5ης σε διαγωνισμούς μέχρι 22 εκατ. ευρώ και συνολικά το έτος μέχρι τα 66 εκατ. ευρώ. Δηλαδή ουσιαστικά υπήρχε ένα ιδιότυπο όριο στο κατά πόσο μπορούσε μια εταιρεία να αυξήσει τα ανεκτέλεστα όρια στα δημόσια έργα της.

Αντίθετα οι εταιρείες με πτυχία 7ης τάξης δεν είχαν κανένα περιορισμό στην συμμετοχή τους σε δημόσιους διαγωνισμούς. Στην πραγματικότητα η κατάργηση του ανεκτέλεστου ήταν επιβεβλημένη. Με την απαλοιφή της προϋπόθεσης που αφορά στο όριο ανεκτέλεστου από τους υποψήφιους αναδόχους δημοσίων έργων, η διοίκηση συμμορφώνεται με την υπ’ αρ. 1271/2024 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την υπ’ αρ. 419/2023 απόφαση του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ενιαίας Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, καθώς και τις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις Δ.Ε.Ε. C-27, C-28 & C29/86 (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο).

Έχει κριθεί ότι οι διατάξεις που αφορούν στο ανεκτέλεστο αντίκεινται εν γένει στις γενικές αρχές που διέπουν τις δημόσιες συμβάσεις, όπως η απαγόρευση των διακρίσεων και οι αρχές της ίσης μεταχείρισης, της ελεύθερης ανάπτυξης του ανταγωνισμού, της ελεύθερης κυκλοφορίας των υπηρεσιών, της αναλογικότητας και της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης.