Οι υψηλές προδιαγραφές των σύγχρονων κατασκευών ωθεί τους προμηθευτές να διαθέσουν στην αγορά καινοτόμα προϊόντα, τα οποία θα ανταποκρίνονται στις νέες αυξημένες απαιτήσεις.
Τα τελευταία χρόνια ο κλάδος των κατασκευών γνωρίζει τεράστια ανάπτυξη, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη της τεχνολογίας. Πλέον στα οικοδομικά έργα χρησιμοποιούνται καινοτόμα δομικά υλικά, τα οποία διακρίνονται για την ιδιαίτερα αυξημένη αντοχή τους και το πράσινο χαρακτήρα τους. Καθώς η κλιματική κρίση εντείνεται, η βιομηχανία κατασκευών στρέφεται προς μια φιλική προς το περιβάλλον πολιτική, επιλέγοντας πρώτες ύλες που είναι ανακυκλώσιμες και έχουν μικρό ανθρακικό αποτύπωμα. Σταδιακά οι παλαιές τεχνοτροπίες και στρατηγικές δόμησης εγκαταλείπονται και εμφανίζονται στο προσκήνιο νέες, οι οποίες ανταποκρίνονται καλύτερα στα σύγχρονα δεδομένα που θέτει η κοινωνία και το ίδιο το οικοσύστημα. Οι αλλαγές είναι ταχύτατες, γεγονός που προκαλεί το ερώτημα: πώς θα διαμορφωθεί η κατασκευαστική αγορά τα επόμενα χρόνια και ποια δομικά υλικά θα κυριαρχήσουν;
Δομικά υλικά και αειφόρα
Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι η βιωσιμότητα είναι ο καταλυτικός παράγοντας που θα διαμορφώσει την αγορά δομικών υλικών. Τα υλικά τα οποία δεν ανακυκλώνονται και η παραγωγή τους είναι ιδιαίτερα ενεργοβόρα αναμένεται να αντικατασταθούν με αντίστοιχα πιο φιλικά προς το περιβάλλον. Βέβαια, η χρυσή τομή βρίσκεται μεταξύ της βιωσιμότητα και του χαμηλού κόστους. Για να διαδοθεί ένα προϊόν σε ευρεία κλίμακα, θα πρέπει να είναι οικονομικά συμφέρον και να έχει αντοχή στον χρόνο.
Ο Δρ. Κυριάκος Λαμπρόπουλος, ΕΔΙΠ στη Σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ στον Τομέα Επιστήμης και Τεχνικής των Υλικών, επισημαίνει ότι «η εν εξελίξει ενεργειακή κρίση και οι προκλήσεις που αυτή δημιουργεί στην Ευρωπαϊκή Ανάπτυξη, υπογραμμίζουν τον ρόλο των δομικών υλικών στην αποδοτικότητα, βιωσιμότητα και αειφορία του δομημένου περιβάλλοντος. Τα καινοτόμα δομικά υλικά που θα πρωταγωνιστήσουν τα επόμενα χρόνια θα είναι εκείνα που θα έχουν χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις για την παραγωγή τους, μειωμένο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, σημαντική επίπτωση στην ενεργειακή απόδοση των κτιρίων και κατασκευών, δυνατότητες υποστήριξης ενσωματωμένων αισθητήρων παρακολούθησης κρίσιμων παραμέτρων των κτιρίων, συμβατότητα με υφιστάμενα δομικά υλικά και μεγάλο χρόνο ζωής».
Η αειφορία φαίνεται να είναι η κινητήριος δύναμη που θα καθορίσει την εξέλιξη του βιομηχανικού κλάδου. Σχετικά η Αικατερίνη Παπανικολάου, Αναπλ. Καθηγήτρια στο Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών του Πανεπιστήμιο Πατρών αναφέρει ότι «Τα δομικά υλικά υπήρξαν τα πρώτα μέσα που χρησιμοποίησε ο άνθρωπος για να παρέμβει στο φυσικό περιβάλλον και να το φέρει στα δικά του μέτρα. Σήμερα, αφυπνιζόμενος, συνειδητοποιεί ότι τα εργαλεία αυτά πρέπει να εξυπηρετούν μία βιώσιμη, αλλά και αξιοβίωτη ανάπτυξη. Στόχος δεν είναι μόνο η διατήρηση των φυσικών πόρων και η ανάσχεση της ερημοποίησης του πλανήτη, αλλά και η αντιστροφή των ανθρωπογενών διαδικασιών περιβαλλοντικής έκπτωσης. Υπό αυτό το πρίσμα, τα δομικά υλικά του μέλλοντος (μερικά εκ των οποίων βρίσκονται ήδη σε υψηλό επίπεδο τεχνολογικής ωριμότητας και ετοιμότητας εφαρμογής) θα περιέχουν ή θα αποτελούνται πλήρως από βιομηχανικά συμπαράγωγα (co-products, βάσει αρχών κυκλικής οικονομίας και όχι by-products, βάσει της καθεστηκυίας αντίληψης) ή/και προϊόντα ανακύκλωσης, σε μία προσπάθεια να μειωθεί το ανθρακικό αποτύπωμα που συνδέεται με την πρωτογενή τους παραγωγή».
Επιπρόσθετα, η Ιωάννα Παπαγιάννη, Ομότιμη Καθηγήτρια του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών του ΑΠΘ αναφέρει πως «στην εποχή της “πράσινης” μετάβασης, με στόχο τη μηδενική έκλυση CO2, η ανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου ακολουθεί τις στρατηγικές επιταγές του ευρωπαϊκού μοντέλου της κυκλικής οικονομίας. Είναι εύκολα αντιληπτό, ότι οφέλη επιτυγχάνονται από την ολιστική θεώρηση των κατασκευαστικών λύσεων, που δεν αφορούν μόνο στα υλικά με τα οποία υλοποιούνται, αλλά και στις πρακτικές που εφαρμόζονται ή ακόμη και στις επιλογές σχεδιασμού των κτιρίων σε συνδυασμό με την ποιότητα ζωής και συνοχή των τοπικών κοινωνιών.
Όσον αφορά στα υλικά δόμησης, για να περάσει η πράσινη μετάβαση στην πράξη πρέπει να πληρούνται συγχρόνως: ανταγωνιστικό κόστος, αυξημένη επιτελεστικότητα και χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Έχουν επίσης αναπτυχθεί από την Ε.Ε. εργαλεία, όπως τα κανονιστικά πλαίσια και τα Level’s, που παρέχουν τη δυνατότητα εκτίμησης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος ενός κτιρίου από το σχεδιασμό του μέχρι το τέλος της ζωής του. Σύμφωνα με τις στατιστικές εκτιμήσεις, ότι τα 2/3 του πληθυσμού της γης θα ζουν στις πόλεις μέχρι το 2050 και ότι στην κατασκευή απορροφάται το 50% των φυσικών πόρων του πλανήτη, τα δομικά υλικά του μέλλοντος θα πρέπει να βασίζονται σε φυσικά εύκολα αναπτυσσόμενα υλικά (Natural-based materials) και ανακυκλωμένα υλικά που θα χρησιμοποιούνται ως πρώτες ύλες».
Οι εξελίξεις στην αγορά δομικών υλικών
Βάσει των αυστηρών προδιαγραφών βιωσιμότητας που επιβάλλει η πολιτεία, αλλά και οι ανάγκες των χρηστών για εξοικονόμηση ενέργειας, τα παραδοσιακά δομικά υλικά εξελίσσονται, ενώ παράλληλα διευρύνεται η χρήση υλικών, που ήταν για χρόνια στο περιθώριο. Η ζύμωση αυτή αποτελεί όφελος για την βιομηχανία κατασκευών, καθώς και για την ίδια την κοινωνία, διότι γίνονται αποφασιστικά βήματα προς την υλοποίηση πιο ποιοτικών και ταυτόχρονα οικολογικών κτιρίων.
Επί του θέματος η υποστηρίζει η Ι. Παπαγιάννη πως «το σκυρόδεμα φαίνεται ότι θα εξακολουθεί να επικρατεί ως φέρον δομικό υλικό καθόσον εξελίσσεται αυξάνοντας την επιτελεστικότητα του. Για παράδειγμα, σύνθετα τσιμεντοειδή προϊόντα με ανακυκλωμένες ίνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσδίδοντας μεγαλύτερη αντοχή σε κάμψη και θραύση, καθώς και διάρκεια ζωής. Επιπλέον, στον ελληνικό χώρο τα ανακυκλωμένα αδρανή (ΑΕΚΚ), γυαλί, ελαστικά, σκωριοαδρανή απορροφώνται σε μικρό ποσοστό, ενώ μπορούν να ενσωματωθούν στο σκυρόδεμα ή σε ειδικών ιδιοτήτων σκυροδέματα. Τα ΑΕΚΚ θα μπορούσαν να αποτελέσουν πρώτη ύλη παραγωγής clinker.
Το σκυρόδεμα με ανακυκλωμένους κόκκους γυαλιού ως αδρανές ανακλά το φως και πλεονεκτεί σε ειδικές εφαρμογές. Επίσης, προϊόντα σκυροδέματος μπορούν να παραχθούν με αλκαλική ενεργοποίηση με τη χρήση παραπροϊόντων βιομηχανικών διεργασιών ως συνδετικές κονίες και υδρύαλο. Με την προσθήκη ανόργανων ενώσεων ή και ενεργοποιημένων με το νερό βακτηρίων, επιτυγχάνεται αυτοΐαση των μικρορηγματώσεων (Self healing concrete) αυξάνοντας το χρόνο ζωής των κατασκευών και την ανάγκη επισκευών. Εκτός από το σκυρόδεμα και για άλλα υλικά δόμησης αναφέρονται εξελίξεις όσον αφορά την επιτελεστικότητα και τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος όπως για το ξύλο, το αλουμίνιο, τους οπτόπλινθους, ώστε μπορεί να λεχθεί ότι ο κατασκευαστικός τομέας θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να αποτελεί πυλώνα της οικονομίας και την εποχή της πράσινης μετάβασης».
Από την πλευρά της η Α. Παπανικολάου υπογραμμίζει: «Ειδικά για την περίπτωση του σκυροδέματος, νέες (σχετικά) μέθοδοι που βασίζονται στην αλκαλική ενεργοποίηση συμπαραγώγων της μεταλλουργικής βιομηχανίας θα μπορούσαν – ως παράδειγμα – να οδηγήσουν σε μίγματα με ελάχιστη ή μηδενική περιεκτικότητα σε τσιμέντο τύπου Πόρτλαντ (cement-free concrete). Έως τη στιγμή που η συγκεκριμένη τεχνολογία θα καταστεί ευρέως διαθέσιμη και οικονομικά συμφέρουσα, περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες τσιμεντοπαραγωγικές μονάδες έχουν ήδη επενδύσει σε δράσεις Ε&Τ με στόχο τη δέσμευση και μετατροπή του παραγόμενου CO2. Το ίδιο πράττουν τόσο τεχνολογικά εξελιγμένες μονάδες παραγωγής σκυροδέματος όσο και καινοτόμες μονάδες προκατασκευής. Πιθανοί προβληματισμοί σχετιζόμενοι με την ανθεκτικότητα συμβατικώς οπλιζόμενων στοιχείων από τα προαναφερθέντα είδη σκυροδεμάτων επιτάσσουν την ανάπτυξη νέων τεχνικών προστασίας του χαλύβδινου οπλισμού ή αντικατάστασή του με εναλλακτικά και οικονομικώς ανταγωνιστικά ινοπλισμένα πολυμερή. Πρόσθετες στοχούμενες επιτελεστικότητες καινοτόμων δομικών υλικών αποτελούν η υψηλή ειδική αντοχή και παραμορφωσιμότητα, η υψηλή ανθεκτικότητα στο χρόνο και σε ακραίες δράσεις, οι αισθητηριακές ικανότητες (self-sensing abilities), οι ικανότητες αυτοΐασης (self-healing abilities), αυτοκαθαρισμού (self-cleaning ability) και καθαρισμού του αέρα (air-purifying ability), η ικανότητα συλλογής ενέργειας (energy-harvesting), η ικανότητα δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα (CO2 sequestration), κ.ά».
Το κατασκευαστικό μέλλον
Το μέλλον των κατασκευών δεν βασίζεται μόνο στα «πράσινα» δομικά υλικά, αλλά και στον προσεγμένο σχεδιασμό. Οι νέες μέθοδοι σχεδιασμού και κατασκευής μειώνουν τον χρόνο υλοποίησης και τις ενεργειακές δαπάνες, γεγονός που συμβάλλει στο θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα των οικοδομών. Επιπλέον, με τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία γίνονται πιο ακριβείς μελέτες, με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι ενεργειακές απώλειες των κτιρίων και να αποφεύγονται τα εκ των υστέρων λάθη. Ανερχόμενη φαίνεται να είναι και η βιομηχανοποιημένη κατασκευή, η οποία θα βασίζεται στην παραγωγή τυποποιημένων προϊόντων με συγκεκριμένες και αυστηρά ελεγχόμενες προδιαγραφές.
Για την βιομηχανοποίηση κάνει λόγο η Α. Παπανικολάου σημειώνοντας ότι οι «νέες μέθοδοι βιομηχανοποιημένης δόμησης, όπως είναι η τρισδιάστατη εκτύπωση με τσιμεντοειδή υλικά (3D printing/digital concrete fabrication) επιφέρουν θεμελιώδεις αλλαγές, τόσο στον τρόπο με τον οποίον σχεδιάζουμε όσο και στην αντίληψή μας για το δομημένο περιβάλλον και τη σχέση μας με αυτό».
«Οι τεχνολογικές εξελίξεις όπως το Building Information Modeling (BIM), η δυνατότητα επικοινωνίας δεδομένων στον πραγματικό χρόνο που συμβαίνουν, τα drones για επισκοπήσεις και επί τόπου ελέγχους στο χρόνο κατασκευής, τα robot για 3D printing δομικών στοιχείων και οπτοπλινθοδομών, δεν αφορούν τα υλικά, αλλά μειώνουν τον χρόνο και το κόστος παραγωγής των κατασκευών» υποστηρίζει η Ι. Παπαγιάννη, αναδεικνύοντας τα πλεονεκτήματα των καινοτόμων τεχνολογιών στο κατασκευαστικό έργο.
Αν και ο σχεδιασμός είναι σημαντικό στοιχείο μίας κατασκευής, το βάρος θα δοθεί στην παραγωγή πρωτοποριακών δομικών υλικών. Ο Κ. Λαμπρόπουλος επεξηγεί ότι «οι αναδυόμενες απαιτήσεις θα επηρεάσουν πολλαπλά την βιομηχανία των κατασκευών. Θα παρατηρηθεί μια σταδιακή μετατόπιση ενδιαφέροντος από την “σχεδίαση” της κατασκευής προς τα δομικά υλικά αυτής, καθώς τα τελευταία θα αναλάβουν μεγαλύτερο ρόλο στην ανθεκτικότητα της κατασκευής, στις περιβαλλοντικές φορτίσεις και στην επίτευξη της επιθυμητής αειφορίας της. Παράλληλα, η ανάγκη για ανάπτυξη καινοτόμων δομικών υλικών θα ωθήσει την βιομηχανία δομικών υλικών και την βιομηχανία κατασκευών σε μεγαλύτερο βαθμό διαχείρισης πρώτων υλών, ενέργειας και τεχνολογικών πόρων, σε όλα τα στάδια της παραγωγής και κατασκευής, με υιοθέτηση προηγμένων τεχνικών ψηφιακής τεκμηρίωσης».
Ανακεφαλαιώνοντας, το πρόσωπο του κατασκευαστικού τομέα πρόκειται να αλλάξει ριζικά τα επόμενα χρόνια. Τα κτίρια εν όψει της κλιματικής αλλαγής, θα έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές που θα τα καθιστούν φιλικά προς το περιβάλλον. Την ίδια πορεία θα ακολουθήσουν και τα δομικά υλικά, τα οποία θα πρέπει να είναι ανακυκλώσιμα με χαμηλό -αν όχι μηδενικό- ανθρακικό αποτύπωμα. Ήδη η αγορά αρχίζει και επενδύει προς την παραγωγή πράσινων πρώτων υλών, στρατηγική που θα μονοπωλήσει στο άμεσο μέλλον. Εξίσου «οικολογικές» πρέπει να είναι και οι μέθοδοι κατασκευής, αλλά και οι μελέτες, καθιστώντας βιώσιμη την οικοδομή από τα πρώτα στάδιά της. Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι ραγδαίες και θα αλλάξουν πλήρως το κατασκευαστικό γίγνεσθαι με την αιχμή της τεχνολογίας να έχει για ακόμη μία φορά τον πρώτο λόγο.
Ο Γ. Μεντζελόπουλος, Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Αλουμινίου μας απαντά σε κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν την βιομηχανία αλουμινίου
Για ποιους λόγους το αλουμίνιο έχει αναδειχθεί ως ένα από τα σημαντικότερα δομικά υλικά της σύγχρονης βιομηχανίας κατασκευών;
Το αλουμίνιο είναι το υλικό που μπορεί να ανταποκριθεί, λόγω της ευελιξίας του στον σχεδιασμό, σε κάθε αρχιτεκτονική ιδέα και απαίτηση από πλευράς μηχανικών αντοχών, ηχομόνωσης και θερμομόνωσης προσφέροντας λειτουργικότητα και αισθητική. Είναι το ιδανικό υλικό για προσόψεις κτιρίων, αεριζόμενες προσόψεις και πολλαπλές κατασκευές, προσφέροντας βιώσιμη ποιότητα κατασκευής και υψηλά δημιουργικά πρότυπα. Με την ανοδίωση ή την βαφή του, ικανοποιούνται οι όποιες διακοσμητικές απαιτήσεις και αυξάνεται η αντοχή του στις καιρικές συνθήκες για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιπλέον είναι ένα υλικό που δεν είναι τοξικό, είναι από τη φύση του κυκλικό, ανακυκλώνεται πλήρως χωρίς καμία ποιοτική αλλοίωση με 95% εξοικονόμηση ενέργειας, απαιτώντας το ελάχιστο κόστος συντήρησης. Αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αλουμινίου το καθιστούν φυσικό εταίρο για την οικοδομή. Οι χρήσεις του αλουμινίου σε μια οικοδομή δίνουν λύσεις τόσο σε κατασκευές σύγχρονων κτιρίων όσο και σε περιπτώσεις ανακαίνισης ή συντήρησης παλαιών κτιρίων με ιστορική και αρχιτεκτονική αξία. Ταυτόχρονα, συμμετέχει σε κάθε είδους επαγγελματική και εμπορική κατασκευή που απαιτεί υψηλή αισθητική, λειτουργικότητα και αναλλοίωτα χαρακτηριστικά στη διάρκεια του χρόνου.
Ποια αναμένετε να είναι η εξέλιξη του τα επόμενα χρόνια;
Η κατανάλωση αλουμινίου έχει αυξηθεί πάνω από 100% από το 2000 και η ζήτηση αυξάνεται σταθερά. Αυτό καθιστά το αλουμίνιο το μέταλλο με τη μεγαλύτερη αύξηση της ζήτησης στον κόσμο. Επιπλέον στα πλαίσια της ευρωπαϊκής πράσινης συμφωνίας με αποδοτική χρήση των πόρων και τη μετάβαση σε μια καθαρή κυκλική οικονομία, το αλουμίνιο έχει σημαντική θέση για ένα βιώσιμο μέλλον. Είναι από τη φύση του κυκλικό υλικό και στο τέλος της πολύ μακράς διάρκειας ζωής του, η υψηλή εγγενής αξία του αποτελεί σημαντικό οικονομικό κίνητρο για την ανακύκλωσή του. Το αλουμίνιο παίζει σημαίνοντα ρόλο για τη βιωσιμότητα τόσο των νέων κτιρίων όσο και την ανακαίνιση των παλαιότερων. Αναμένουμε τη σταθερή αύξηση της χρήσης του αλουμινίου σε κάθε είδους κατασκευή, σε βιομηχανικά προϊόντα και στην παραγωγή τους, στην αυτοκινητοβιομηχανία, στη συσκευασία και φυσικά στα υψηλών απαιτήσεων, ύψους και αισθητικής κτίρια που συνεχώς και περισσότερο θα βλέπουμε γύρω μας.
Ανερχόμενα δομικά υλικά
Self-healing concrete
To σκυρόδεμα είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο αξιόπιστα δομικά υλικά που χρησιμοποιούνται σήμερα στον κατασκευαστικό κλάδο. Ωστόσο παρά την αυξημένη του αντοχή, εξαιτίας της μακροχρόνιας επίδρασης της υγρασίας, παρουσιάζει ρωγμές και αλλοιώσεις στην επιφάνειά του, με αποτέλεσμα να θέτεται σε κίνδυνο η στατικότητα της κατασκευής. Το πρόβλημα αυτό μπορεί να ξεπεραστεί με το Self-Healing Concrete, το οποίο είναι ένα είδος σκυροδέματος αναμεμιγμένο με το βακτήριο Bacillus. Μόλις προκύψει κάποιο ρήγμα στην επιφάνεια, τα εν λόγω βακτήρια φτιάχνουν μία στρώση από ασβεστόλιθο η οποία καλύπτει πλήρως το κενό που δημιουργείται. Τα βακτήρια έχουν την ιδιότητα να σχηματίζουν ανθεκτικές δομές και να μειώνουν -σχεδόν να εκμηδενίζουν- τον μεταβολισμό τους, μένοντας σε αδρανή κατάσταση έως και 200 χρόνια.
Transparent wood (διαφανές ξύλο)
Το transparent wood (διαφανές ξύλο), όπως δηλώνει και το όνομά του είναι ένα καινοτόμο δομικό υλικό, το οποίο έπειτα από ειδικές διεργασίες μπορεί να αποκτήσει διαφάνεια εφάμιλλη του γυαλιού. Η διαδικασία βασίζεται στην αφαίρεση της λιγίνης -μίας ουσίας που προκαλεί το καφέ χρώμα στην επιφάνεια του ξύλου- από λεπτά φύλλα ειδικού είδους δέντρων, τα οποία διακρίνονται για την μικρή τους πυκνότητα. Έπειτα εισάγεται ένα ειδικό πολυμερές, το οποίο ονομάζεται πολυβινυλική αλκοόλη, προκαλώντας διαφάνεια που φτάνει έως και το 85%. Το συγκεκριμένο υλικό θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα τζάμια, διότι διαθέτει υψηλές θερμομονωτικές ιδιότητες, έχει συγκριτικά μεγαλύτερη αντοχή και επιτρέπει τον φυσικό φωτισμό των εσωτερικών χώρων. Τα επόμενα χρόνια αναμένουμε να δούμε το transparent wood να προβαίνει σε μαζική παραγωγή και να αξιοποιείται ευρέως στις μελλοντικές κατασκευές.
Μπαμπού
Το ξύλο είναι ένα παραδοσιακό δομικό υλικό, το οποίο φαίνεται να είναι εξαιρετικά ανερχόμενο εξαιτίας των ιδιοτήτων του. Ωστόσο η υλοτομία είναι μία κοστοβόρα διαδικασία, η οποία αν δεν γίνεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορεί να προκαλέσει αρνητικό αντίκτυπο στο περιβάλλον. Πολλά είδη δέντρων χρειάζονται πάνω από μία δεκαετία για να ωριμάσουν, με αποτέλεσμα πλήθος οικοσυστημάτων να κινδυνεύουν να ερημωθούν ή να διαταραχθούν ανεπανόρθωτα. Μία λύση που θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ξύλο είναι το μπαμπού. Το τελευταίο έχει μικρό κύκλο συγκομιδής -λιγότερο από πέντε έτη- και αποδίδει εξαιρετικά πιο πλούσια παραγωγή ανά τετραγωνικό μέτρο καλλιέργειας. Είναι ένα εύχρηστο υλικό το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στην κατασκευή επίπλων, σε δάπεδα, πέργκολες και πάγκους.
Τούβλα απορρόφησης ρύπων
Η περιβαλλοντική κρίση εντείνεται συνεχώς και η παγκόσμια κοινότητα έχει φτάσει σε ένα σημείο που αποζητά λύσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν παράγουν ρύπους, αλλά παράλληλα τους μειώνουν. Στο πλαίσιο αυτού του αιτήματος παρουσιάστηκε ένα πρωτοποριακό είδος τούβλου, το οποίο έχει τη δυνατότητα να απορροφά τους ρύπους του ατμοσφαιρικού αέρα, φιλτράροντας τον. Η λειτουργία της εν λόγω τεχνοτροπίας βασίζεται σε σύστημα πρόσοψης δύο στρώσεων, με τα ειδικά τούβλα να βρίσκονται στο εξωτερικό και συμβατική μόνωση να είναι τοποθετημένη στο εσωτερικό. Στο κέντρο γίνεται η διαδικασία φιλτραρίσματος κατά την οποία δεσμεύονται τα ρυπογόνα σωματίδια του αέρα και αποθηκεύονται σε μία αποσπώμενη χοάνη. Έπειτα από δοκιμαστικές εφαρμογές και μελέτες, διαπιστώθηκε ότι τα τούβλα απορρόφησης φιλτράρουν 100% τα αδρά σωματίδια, όπως είναι η σκόνη και 30% τα λεπτά. Η τεχνολογία αυτή είναι συμβατή με το σύστημα εξαερισμού κάθε συμβατικού κτιρίου. Η προοπτική υλοποίησης έργων με θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο είναι ένα ζήτημα που δεν αφήνει αδιάφορη την βιομηχανία κατασκευών και αναμένουμε να δούμε υλικά και σχεδιαστικές καινοτομίες που θα συμβάλλουν σε μία πιο οικολογική προσέγγιση. Η ύπαρξη ενός υγιεινού ιδιωτικού και δημόσιου χώρου είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την εξασφάλιση μίας καλύτερης ποιότητας ζωής.
Artificial spider silk (τεχνητό μετάξι)
To artificial spider silk είναι ένα υλικό το οποίο βρισκόταν στο επίκεντρο της επιστημονικής κοινότητας για πολλές δεκαετίες, χωρίς όμως να σημειωθούν σπουδαία αποτελέσματα. Η εταιρεία Spiber Inc, φαίνεται ότι μετά από ενδελεχείς έρευνες κατάφερε να δημιουργήσει ένα είδος τεχνητού μεταξιού, το οποίο είναι 340 φορές πιο ισχυρό από το ατσάλι, ενώ ταυτόχρονα διαθέτει μικρό βάρος και μεγάλη ευελιξία. Μάλιστα μία ομάδα ειδικών από το ΜΙΤ κατάφερε να βρει τρόπο να ελέγχει τους μεταξοσκώληκες, ώστε να συνθέτουν συγκεκριμένες δομές και σχήματα, λειτουργώντας ακριβώς όπως ένας συμβατικός εκτυπωτής. Βέβαια το υλικό πρόκειται να μείνει για αρκετό διάστημα σε πειραματικό στάδιο, διότι είναι ιδιαίτερα επιρρεπές στις καιρικές συνθήκες.